Mens en lijden: Mijn brief

Lieve mama,
 

Je hebt al onnoemelijk veel pijn te verwerken gehad in je leven. Je bent je mama verloren op 17/08/1986. Ze was amper 56. Maar het jaar daarna, heb je op haar sterfdag(17/08/1987) onze Dieter gekregen. Voor jou en papa een schattige nakomer, voor mij een echte baby. Wat waren we gelukkige samen in ons gezin, jij, papa en ik met mijn 3 broers.
Helaas had je al snel terug te maken met leed. Onze Dieter was net geen 3 toen hij leukemie kreeg.
Maar onze kleine, dappere kerel ging zich niet laten doen. Mede door jouw steun en aanwezigheid (jij was van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat bij, weet je nog?) genas hij. Onze euforie was van korte duur want 6 maand later was hij hervallen. Maar mijn kleine grote broer zou vechten. Hij kreeg een beenmergtransplantatie en genas, voor altijd nu.
Er mocht hem nu niks meer overkomen. Hij had zijn deel wel gekregen.
En vorig jaar gebeurde dan het allerergste, Dieter overleed in een auto-ongeval, met mijn wagen.
Dit verlies is met momenten ondraaglijk voor jou maar toch ben ik fier op je, dat je toch vrij positief door het leven blijft gaan. En ik weet zeker dat Dieter bij je is en ontzettend trots op je is.

Daarom lieve mama, doe ik je deze film cadeau. Ik denk dat er een waardevolle boodschap voor je in zit. Het zal pijnlijk zijn, maar bij verschillende scènes zal je ook zeker glimlachen en met een positief gevoel aan Dieter denken.

Liefs,
je dochter Sigrid.

Mens en lijden: Filmverwerking “Oscar et la dame Rose”

1. Vat je eigen mening over de film samen in drie kernwoorden

Mooi, ontroerend en pijnlijk

 

2. Is wat in de film aan bod komt (onderlinge relaties, gevoelens, ideeën) herkenbaar     voor jou? Wat is wel herkenbaar? Wat niet?

Herkenbaar

-          angst om dierbare te verliezen

-          het proberen troosten met geschenkjes

-          het “vechten” en moeten “opboksen” tegen anderen

-          het boos zijn omwille van het niet eerlijk en oprecht zijn

-          het enthousiasme van een kind, ook al is het heel erg ziek

-          het geloof in God

-          de onmacht

Niet-herkenbaar

Ik kan niks opnoemen dat niet herkenbaar was. Dit waarschijnlijk door het zelf meemaken van de ziekte van mijn  broer en het overlijden van mijn broer

3. Kies drie scènes uit de film die je hebben aangesproken (positief of negatief). Beschrijf ze     zo duidelijk mogelijk en noteer per scène welke gevoelens voor jou de overhand hadden.

Scène 1: 2de bezoek van Rose aan Oscar

Oscar: Kom je nog terug?
Rose: Ja
Oscar: Hoe lang?
Rose: 12 dagen
Oscar: Gaat het dan zo slecht met me?

Oscar besluit uit het feit dat Rose 12 dagen zal komen, dat hij maar 12 dagen  meer te leven heeft. Oscar wordt daar heel verdrietig van.
De manier hoe Rose dit aanpakt is zo mooi en aandoenlijk. Ze gebruikt onmiddellijk fantasie waardoor ze Oscar kan afleiden.
Ze vertelt over de legende van de laatste 12 dagen van het jaar. Die kunnen het weer voorspellen voor de komende 12 maanden. Oscar gaat onmiddellijk mee in het verhaal.
Daarna neemt ze kaarten en zegt ze tegen Oscar dat hij vanaf vandaag elke dag beleeft alsof die 10 jaar duurt. Oscar begrijpt dat hij dan over 12 dagen, 120 jaar zal zijn.
Oscar zegt: Vanmorgen ben ik geboren.

Gevoelens bij scène 1:

Ik voelde ontzettend mee met Oscar die begreep dat hij maar 12 dagen meer te leven had. Ik werd er verdrietig van en kreeg een krop in de keel. Gevoelens rond het overlijden van mijn broer kwamen boven. Maar toen Rose fantasie begon te gebruiken kreeg ik een gevoel van opluchting en ik moest zelfs even glimlachen. Het eerlijk zijn, ook tegen kinderen, met daarbij de nodige afleiding (fantasie) doet wonderen.

Scène 2: Bezoek aan de kerk

Rose: Zullen naar God gaan?
Oscar: Weet je waar hij woont?
Rose: Natuurlijk.
Rose neemt Oscar mee in een grote taart (omdat hij niet buiten mag) naar de kerk.
Rose: Kijk, dat is Hij (Jezus aan het kruis);
Oscar: Moet je daarop vertrouwen. Hij is net zo uitgemergeld als ik.
Rose: Voor wie voel je het meest: een God die niets voelt of een God die lijdt?
Oscar: Lijdt natuurlijk. Maar als ik God was zou ik niet proberen lijden.
Rose: Dat kan niemand vermijden. Niet God, niet jij, niet ik. Kijk wat beter, ziet Hij eruit alsof Hij lijdt?
Oscar: Je hebt gelijk. Hij lijkt geen pijn te hebben. En toch gaat hij dood.
Rose: Er zijn 2 soorten lijden: fysiek en moreel. Als ze spijkers in je polsen en voeten slaan dan kun je niet anders dan pijn hebben, je ondergaat het. Maar als je aan doodgaan denkt, hoef je geen pijn te hebben. Dat heb je zelf in handen. Hij is niet bang voor de dood en Hij heeft geen pijn.
Oscar: Oke, maar ken jij mensen die blij zijn dat ze doodgaan?
Rose: Mijn oma, ze glimlachte op haar doodsbed bij het vooruitzicht. Ze was benieuwd naar wat komen zou. Mensen zijn bang voor de dood uit angst voor het onbekende. Maar…. wat is het onbekende?
Oscar: Dat weet niemand.
Rose: En daarom stel ik je voor om niet bang te zijn voor het onbekende.  Maar vertrouwen te hebben, zoals Hij.

Gevoelens bij scène 2:

Begrip, heel veel begrip. Dit vloeit natuurlijk voort uit mijn eigen geloof.

Scene 3: Ontmoeting met God

Rose komt de kamer binnen van Oscar.
Rose: Je ziet er blij uit.
Oscar: Hij was hier
Oscar gaat naar het venster (zijn lichaam blijft in bed liggen). Hij ziet een groot licht,
allerlei vogels, lente en winter,….
Oscar schrijft zijn laatste brief aan God:
Beste God, toen ik wakker werd, wist ik dat je kwam. Iedereen sliep maar Jij probeerde de dageraad te maken. Toen begreep ik het verschil tussen Jou en ons. Jij bent de onvermoeibare kerel. Steeds aan het werk: hier is de dag, hier is de nacht, hier is de lente, hier is de winter,…
En toen heb je me Je geheim verklapt.
Bekijk  elke dag alsof het de eerste keer is.
Ik stond paf. Ik had het gevoel dat Je me bij de hand meenam naar de kern van het mysterie om het mysterie te aanschouwen. Bedankt!

Gevoelens bij scène 3:

Bij deze scene stelde ik me mijn broer voor en vroeg me af of hij ook zo uit zijn lichaam getreden is. Ik hoop van wel. Maar ik geloof, dus ik moet het geloven.
En sinds mijn broer er niet meer is, is mijn motto: God schept de dag, ik wandel er door.

4. Op welke manier hebben de drie scènes die je hierboven vermeldde met je eigen     levenservaring/levensvisie te maken?

Door het zelf meemaken van zware gebeurtenissen in ons gezin  heb ik enorm meegeleefd met alle scènes uit de film. Vele waren heel herkenbaar.
Ik ben zeer gelovig en ik vind dat het geloof in God zo mooi is weergegeven in de film.
De scène over uit het lichaam treden, daar ben ik een boek over aan het lezen.
En de positieve benadering van de laatste 12 dagen die Oscar leeft, met brieven naar God en de leeftijd die per dag toeneemt zodat Oscar met elke levensfase te maken heeft, is een voorbeeld voor mij, want zo probeer ik ook moeilijke momenten te benaderen.

5. Wat wil de regisseur van de film ons duidelijk maken? Wat is volgens jou de boodschap    die door de film wordt overgebracht?

Wees, ook in heel moeilijke situaties, eerlijk tegen een kind. Laat het niet in het ongewisse en hou voor ogen dat ze de dingen snel aanvoelen en slimmer zijn dan wij soms denken. In het begin, toen ik met mijn zoontje naar het graf van mijn broer ging, zei ik: “Hier slaapt Dieter”. Ik heb hierover met ervaren mensen gesproken en die zeiden me ook heel eerlijk te zijn tegen mijn zoon en de passende woorden te gebruiken: Dieter is dood en hier ligt hij begraven.
In begin was dit heel moeilijk maar ik ben wel blij dat ik dit gedaan heb, want mijn zoon begon angst te krijgen om te gaan slapen. Hij linkte slapen aan “ik zie je niet meer, je komt niet meer terug”.
En het positief benaderen en de positieve ingesteldheid verlichten het lijden

6. Wat zijn de gelijkenissen en de verschillen tussen jouw visie en die van de filmmaker op     de behandelde thema’s (afhankelijk van de film die je koos kan dit zijn m.b.t. geloof,     omgaan met de natuur, relaties, lijden)?

Gelijkenissen

-          geloof in God

-          positief benaderen, hoe pijnlijk en zwaar een situatie ook is.

-          eerlijkheid tegen kinderen

 

Verschillen

-          geen

Mens en lijden: Film “Oscar et la dame Rose” - mijn mening

Ik heb de film “Oscar et la dame Rose” gekozen omdat ik zelf een broer had die de ziekte leukemie 2 maal gehad heeft. Gelukkig heeft hij de ziekte wel overwonnen en is Oscar gestorven.
Helaas is mijn broer jaren later ook overleden ten gevolge van een ongeluk.

Ik heb enorm meegeleefd met de personages en alle onderwerpen (zoals geloof, lijden, samenhorigheid, vertrouwen,…) zijn heel mooi gebracht.

Ik raad iedereen aan naar de film te kijken.

Mens en lijden: OVK

http://www.ovk.be/

Wie zijn ze?

De vzw Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK) groeide uit de behoefte van ouders die hun kind verloren in het verkeer. Ze zochten naar een luisterend oor en naar meer begrip.

18 getroffen gezinnen bundelden hun krachten in 1994, om hulp en bijstand te bieden aan lotgenoten en om de verkeersveiligheid te verhogen. Vandaag zijn ongeveer 650 families lid van OVK.

Hun missie

OVK wil drie missies vervullen:

• hulp, begeleiding en ondersteuning (aan)bieden aan families die een kind verloren in een verkeersongeval;
• verbetering nastreven van de opvang en de begeleiding van de families van verkeersslachtoffers door alle professionelen die met hen in contact treden;
• actief werken aan de bewustwording van de rol van elkeen inzake verkeersveiligheid, en de nog steeds te grote verkeersonveiligheid in België bekampen, meer in het bijzonder waar het kinderen en jongeren aangaat.

Mens en lijden: Meter van Unicef

Maandelijk stort ik een bedrag aan Unicef.

Ook mijn geboortekaartjes kocht ik van Unicef.

 

Ook op deze manier wil ik mensen helpen om hun lijden te verzachten.

Mens en lijden: Kinderkankerfonds

Als voorzitter van een politieke jongerenvereniging heb ik me samen met mijn bestuur, het afgelopen jaar ingezet voor het kinderkankerfonds. Wij hebben een jaar beertjes en snoep verkocht en op het einde een grote slotdag georganiseerd. Wij hebben hierdoor 1300€ kunnen afgeven aan het kinderkankerfonds.

Dit is ook een manier van reageren op lijden.

 

Mens en lijden: Hoe reageren mensen?

Met lijden heb ik helaas al heel veel te maken gehad. In ons gezin (moeder, vader en 3 broers) hebben wij al heel wat te verwerken gekregen.
 

Onze Dieter, de jongste van de 4 kinderen werd op zijn 3e heel erg ziek: leukemie.
Hij heeft dit tot 2 maal toe overwonnen.
Ik was zelf toen 11 jaar en gaf toen al onbewust reactie op het lijden van mijn ouders en mijn broer:
- elk vrij moment (woensdag na school en in het weekend) ging ik mee naar het ziekenhuis
- ik  veranderde zonder tegenstand van school, zodat ik ’s middags warm kon eten want mijn ouders hadden geen tijd meer om ’s avonds nog warm te koken.
Maar ik ben mijn ouders bijzonder dankbaar dat ze ondanks de angst waar ze toen in leefden heel goed bleven zorgen voor mij en mijn andere broers.
Hoe buitenstaanders reageerden kan ik me niet goed meer herinneren.

Jaren later (nu iets meer dan een jaar geleden) is onze Dieter gestorven in een auto-ongeval.
Hoe ik mijn ouders vanaf die dag heb zien lijden is onbeschrijflijk, daar zijn geen woorden voor.
Ik reageer hierop door te luisteren naar hen (vooral naar mijn moeder) en er onnoemelijk veel te zijn voor hen. Ik probeer hen af te lijden door veel met mijn zoon op bezoek te gaan.
Ik merk wel dat mensen met een bocht rond hen liepen/lopen omdat ze niet wisten/weten hoe ze moeten reageren. Tot op vandaag is dit nog zo. Mensen die dit niet meemaken weten niet wat zo’n zwaar verlies met iemand doet.

Ik vind persoonlijk ook dat een vorm van slachtofferhulp of een andere psychologische begeleidingmeer ter beschikking zou moeten zijn en dit zonder dat nabestaanden het zelf moeten vragen. De politie is het ongeval van mijn broer eerst aan mij komen melden. Ik had de loodzware opdracht om mijn ouders en broers in te lichten. Ik heb van de politieman veel steun gekregen, hij is lange tijd bij mij gebleven. Maar er moest eigenlijk best iemand aanwezig geweest zijn van slachtofferhulp om zo’n nieuws te brengen, zodat ik daar niet alleen voor stond.

Dit moment heeft mijn leven getekend.

Sommige mensen hebben mij echter ook  teleurgesteld. Ik ben door de emotionele gevolgen van dit ongeval 3 maand afwezig gebleven door ziekte.  Op het werk kreeg ik achteraf te horen dat sommige collega’s de eerste maand begrip hadden voor mijn situatie maar dat ze daarna vonden dat ik beter het werk kon hervatten. Er zei letterlijk iemand: de eerste maand had ik respect voor de situatie, nadien was ik teleurgesteld omdat niet terug kwam werken. Alsof er op rouwen een tijd staat….

Het viel me op dat  ik heel dikwijls de vraag kreeg: Hoe is het met je ouders? Het was precies of het verliezen van een broer minder erg was. Weinig mensen vroegen hoe het met mij ging.

Nu een jaar verder merk ik wel dat er minder en minder over gesproken wordt.  Ik denk dat vele niet weten dat ik nog van ’s morgens tot ’s avond aan mijn broer denk. Maar die paar echte vrienden zijn er altijd voor mij geweest en hebben heel veel naar mij geluisterd.

Mens en lijden: Twinkle twinkle Little Star

Mijn broer Dieter was peter van mijn zoontje Rune.
In dit filmpje ziet Rune zichzelf als de uil en Dieter als de ster.

Mens en lijden: Leven na de dood

God is sterker dan de dood. Liefde is sterker dan de dood. Leven is sterker dan de dood.
Dit is verrijzenisgeloof.

(Theoloog Wiel Derkse in “Licht aan de horizon”, Halewijn, 2006)

Ja, voor mij is er leven na de dood.
Wanneer je sterft is je lichaam overleden, maar de ziel leeft verder.
Na de dood ontmoet je ook dierbaren die je zijn voorgegaan in de dood.
En je komt thuis, thuis bij God.

Ik ben hier het boek "Boek van het eeuwige leven" van Willem Glaudemans over aan het lezen.

Mijn broer Dieter is nu iets meer dan 1 jaar dood en ik voel hem elke dag heel dicht bij me.
Hij steunt me en beschermt me. Hij geeft me moed en kracht. Hij is er in alles wat ik doe.

Mijn allerliefste broer Dieter
een paar maanden voor
zijn overlijden.

 

Mens en natuur: Liedjes voor kleuters

Mens en natuur: Scheppingsverhaal

Dag 1

God scheidde licht en duisternis. Het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht.

Dag 2

God schiep het hemelgewelf, het uitspansel, dat de watermassa onder het gewelf scheidde van het water erboven.

Dag 3

God liet het water samenvloeien. Het droge noemde hij aarde, het samengestroomde water noemde hij zee.
Voorts liet God zaadvormende planten en bomen ontkiemen.

Dag 4

God schiep de lichten aan het hemelgewelf, zon, maan en sterren als markering voor seizoenen, dagen en jaren. Het grote licht (de zon) om over de dag te heersen, het kleine (de maan) om over de nacht te heersen.

Dag 5

God liet het water wemelen van levende wezens, en boven de aarde liet hij vogels vliegen. En God zegende hen, opdat de vogels en de vissen talrijk zouden worden.

Dag 6

God schiep de landdieren: het vee, kruipende dieren en wilde dieren. Vervolgens besloot God de mens te maken, naar zijn evenbeeld, om heerschappij te voeren over alle andere schepselen.
God schiep eerst de mens (als hem) en in tweede instantie als man en vrouw (hen). Hij zegende ze met de woorden, "Wees vruchtbaar en word talrijk" en heers over de vissen, vogels en alle dieren die op aarde rondkruipen.

Dag 7

God zegende de zevende dag en maakte hem heilig, want op die dag rustte God van al het werk dat Hij scheppend tot stand had gebracht.

Dit is de geschiedenis van het ontstaan van de hemel en de aarde, zoals ze geschapen zijn.

Mens en natuur: De plaats van de mens in de natuur

De mens voelt zich de koning van de natuur want hij is in het de meest ontwikkelde diersoort van de natuur. Hij kan zich aanpassen aan allerlei omstandigheden (temperatuur, omgeving,…).Door zijn verstand is de mens in staat de natuur te gebruiken naar eigen inzicht en verlangen. Hij oogst planten die hij nodig heeft, kweekt dieren die voor hem nuttig zijn. Hij bouwt windmolens die voor energie zorgen, hij gebruikt watervallen voor elektriciteit, hij bewerkt hout en steen,…

Maar door het toenemend aantal mensen, de economische ontwikkeling en de steeds grotere consumptiedrang van de mens, put hij ook de natuurlijke rijkdommen verder uit. De fossiele brandstoffen raken onherroepelijk op. Bovendien vervuilt de mens de natuur door de neveneffecten van economische ontwikkeling en consumptie. Het zelfreinigend vermogen van aarde, water en lucht volstaan niet meer om alle afval van de mens te verwerken.

De mens heerst over planten en dieren die hij gebruikt en steeds meer ook misbruikt. Het wordt echter hoog tijd dat de mens beseft dat hij ook zorg moet dragen voor de natuur die hij beheerst. Klimaatopwarming, vervuiling, nieuwe ziektes, het zijn allemaal getuigen van het feit dat de mens zich aan de natuur vergrijpt.

Indien wij allemaal op dezelfde manier blijven verder leven, en verder consumeren, bestaat de kans dat de natuur uit zelfbehoud de mens verwijdert. Men mag nooit vergeten dat, als de geschiedenis van de wereld een dag zou zijn, er pas van mensen sprake is sinds één minuut voor middernacht.

De aarde heeft in het verleden al vaak bewezen dat ze schadelijke elementen kan overleven. Als de mens niet snel overgaat tot diepgaand natuurbehoud, vrees ik dat de natuurkrachten de mens zelf zullen uitschakelen.

Mens en natuur: Zwerfvuilplan van mijn gemeente Zelzate

Kort samengevat:

1. Situering
Zwerfvuil vereist een gemeenschappelijke aanpak en is een gedeelde verantwoordelijkheid die berust op volgende pijlers:

a. communicatie zowel naar de bevolking als naar de bezoekers

b. sensibilisering van de bevolking voor afvalpreventie

c. in kaart brengen van zwerfvuilgevoelige plaatsen en gebiedsgerichte werking

d. mobilisatie van de bevolking om mee op te ruimen en de gemeente proper te houden

 

e. verbeteren van de infrastructuur.

f. handhaving (toepassen van de gemeentelijke reglementering

2. Actieplan

Actie 1: In samenwerking met Sint-Jan-Baptistziekenhuis wordt 4x per jaar het hele grondgebied van de gemeente buurt per buurt zwerfvuilvrij gemaakt.
Actie 2: De gemeente mobiliseert via haar communicatiekanalen elke buurt om mee de handen uit de mouwen te steken en om de buurt proper te houden.
Actie 3: Uitwerken van een toelagereglement voor verenigingen en buurtcomités die knelpuntplaatsen zwerfvuilvrij willen maken tussen de trimestriële opkuisbeurten.
Actie 4: Sensibiliseren voor afvalpreventie: zowel consumenten als producenten
Actie 5: Handhaving door toepassen van de gemeentelijke reglementering inzake afval (marktreglement, GAS-reglement)
Actie 6: Opmaak van een vuilnisbakkenplan
Actie 7: Pilootproject met peukenpalen

Het volledige plan is terug te vinden op de website van Zelzate:

http://www.zelzate.be/asp/asp/pagina.asp?level1=45&level2=17&level3=11

Mens en natuur: Uiteenzetting prof. Tim Jackson

Ik vind dit een bijzonder sterke toespraak. Tim Jackson wil ons warm maken voor een nieuwe economie, niet langer gebaseerd op consumptie, op de drang om mee te doen met anderen. Hij pleit voor een economie die ook belang hecht aan de menselijke waarden. Ik herneem hier enkele van zijn argumenten:

1. De economische ontwikkeling veroorzaakt zware lasten op het milieu
De huidige economische ontwikkeling is niet in staat om de lasten voor de omgeving in te perken. Opwarming van de aarde en vervuiling van het milieu zijn rechtstreekse gevolgen van een economisch gedrag dat steeds meer op consumptie is gericht, op meer en beter kunnen dan de andere. Alleen de recessie die we kennen sinds de bankencrisis van 2008 heeft ertoe bijgedragen dat de gevolgen voor de omgeving iets minder snel groeien.

2.Die lasten zijn niet te beheersen door nieuw te ontwikkelen technologie
Het geloof dat de mensheid vroeger had in haar verstandelijke vermogens is niet meer voldoende. Als we in 2025 aan 9 miljard mensen dezelfde levensstandaard als in het westen moeten geven, zonder dat de CO2-uitstoot toeneemt, zouden we de huidige CO2-uitstoot per hoofd moeten reduceren tot 1/130ste van wat het vandaag is. Dat is onrealiseerbaar enkel door de toepassing van technologieën die tussen nu en 2025 moeten ontwikkeld worden. We zullen dus moeten ingrijpen in het economisch systeem zelf om de aarde te redden en alle mensen een menswaardig bestaan te geven.

3.Onze investeringen leiden tot zinloos consumptiegedrag
In de economie investeren gezinnen in ondernemingen, ook nadat de basisbehoeften (eten, kleding,…) zijn bevredigd. Die ondernemingen ontwikkelen steeds nieuwe ideeën en producten. Mensen voelen zich beschaamd als ze niet mee zijn met de nieuwe trends en die nieuwe producten niet kopen, zelfs al hebben ze er weinig nut aan. Maar mensen hebben angst om “uit de boot te vallen”, om “er niet bij te horen”. Om die angst te overwinnen gaan ze steeds meer en vaak zinloze aankopen doen.

4. Tegen de menselijke natuur in gaan mensen op krediet consumeren
De menselijke neiging om te sparen voor latere risico’s en voor de oude dag zet een rem op de consumptie en dus op de economische ontwikkeling. Maar de angst om uitgesloten te worden drijft de mens naar consumptie. Bijgevolg stijgen het aantal leningen van de mensen bij de banken die goedkoop krediet blijven geven om de economie te ondersteunen. De gevolgen daarvan waren duidelijk in de bankencrisis van 2008 en de volgende jaren.

5.Mensen willen concrete acties ondernemen, maar hebben weinig tijd daarvoor
Iedereen is zo druk benomen door de zorg voor de kinderen, door het werk, door sociale verplichtingen,… Mensen willen graag iets doen tegen de opwarming, tegen de vervuiling, tegen de armoede in de wereld. Maar de consumptiemaatschappij laat hen weinig vrije tijd. Het enige waar ze ’s avonds nog interesse voor hebben is TV, die opnieuw aanzet tot consumptie. Mensen zijn slaven van de welvaart geworden.

6.Het economisch systeem focust enkel op een beperkt deel van de mens.
Iedere mens heeft 4 drijfveren, die 2 aan 2 elkaars tegengestelde zijn. Mensen worden gedreven door vernieuwing en door traditie. Ze worden gedreven door innerlijkheid en door hun positie t.o.v. anderen. Het huidig economisch systeem benadrukt slechts 1 kwadrant van dat spectrum, hoe kan ik me met allerlei nieuwe producten bewijzen t.o.v. de anderen:

 

7. De nieuwe economie moet alle kwadranten ondersteunen

Als de economie niet alleen aandacht heeft voor nieuwe producten en diensten die mensen onderscheiden van anderen, maar voor alle kwadranten, creëren we een nieuw economisch systeem. Ondernemingen zullen niet verdwijnen. De economie zal blijven, de productie en de consumptie ook. Maar bedrijven zullen in dat systeem hun winst ook besteden aan ecologische, sociale en ontwikkelende projecten. Anders zullen die ondernemingen door de mensen niet langer aanvaard worden en zullen ze zichzelf vernietigen.

 

8. Investeren is een brug tussen heden en toekomst

Als we welvaart een nieuwe definitie geven, en niet enkel baseren op zinloze consumptie om ons te onderscheiden van anderen, worden we veel gelukkiger mensen. We zullen ook onze historische verantwoordelijkheid t.o.v. de 2 miljard armen op de wereld kunnen nakomen. En we zullen ons leven meer zin geven. Laat ons dus het economisch systeem niet overbord gooien, maar laat het ons aanpassen zodat onze investeringen, van alle mensen samen, die organisaties ten goede komen die een menselijke toekomst mogelijk maken

Dit is een briljante analyse van onze westerse consumptiemaatschappij en de economische wetten ervan. Het betoog is onderbouwd met rationele argumenten en met cijfermatig bewijs. Hier geen emotionele bevlieging, geen onrealistische standpunten. Jackson wil de economische drijfveer van de mens niet wegnemen. Hij wil die alleen oriënteren naar een nieuw economisch gedrag, dat duurzaamheid en ontwikkeling bevordert. En dat net daardoor, omdat het andere kenmerken van de menselijke natuur aanspreekt, de mens gelukkiger maakt.

Je zou kunnen zeggen dat Jackson “welvaart” als doel van het economisch handelen vervangt door “welzijn”. En dat door mensen op te voeden in die nieuwe economie die ons niet alleen doet consumeren om ons af te zetten tegen de anderen, maar ook oog heeft voor andere behoeften van de menselijke natuur.

Dat dit een lang proces wordt, waarin “leren” anders om te gaan met menselijke behoeften cruciaal staat, is duidelijk. En dat we onze kinderen van bij het begin in die geest moeten opvoeden eveneens. Dit wordt één van de belangrijkste uitdagingen voor het onderwijs van morgen, als we onze aarde willen bewaren voor de volgende generaties, en als we willen dat die generaties in gelijkheid kunnen samenleven, zonder tekorten. Ecologie en sociale rechtvaardigheid gaan zo hand in hand.

Een briljante analyse. 

Mens en natuur: Zwerfvuilactie

Ondanks dat mijn ecologische voetafdruk niet erg positief is, zet ik me toch in voor de natuur.

Eerder dit jaar heb ik me als voorzitter van een politieke jongerenvereniging ingezet voor de natuur in mijn gemeente Zelzate. Samen met mijn bestuur hebben we een grote zwerfvuilactie ondernomen:

Mens en natuur: Mijn ecologische voetafdruk

Mijn ecologische voetafdruk bedraagt:

11.1 hectare hetzij 111 000 vierkante meter
Dat is een schatting van de oppervlakte die ik jaarlijks gebruik om mijn levensstijl te verzekeren.

Dit is even schrikken want:

8 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Belg
5,1 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Duitser
1,4 hectare is de gemiddelde voetafdruk van een Afrikaan

1, 8 hectare is de duurzame voetafdruk.
Dit is de oppervlakte waar iedereen recht op zou hebben:
- indien wij niet meer willen verbruiken dan wat de aarde jaarlijks produceert (dus enkel de
  opbrengst verbruiken en niet het kapitaal)
- indien alle mensen dezelfde toegang zouden hebben tot de natuurlijke hulpbronnen

Ik ga werkelijk mijn best doen om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen.
Ik heb de nodige tips gekregen na de berekening.

Ik raad iedereen aan om zijn ecologisch voetafdruk te berekenen:

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMA20052007_002

Mens en natuur: Sing for the climate

Allemaal samen zingen voor het klimaat, dat is “Sing for the Climate”.
Met al die stemmen wil men de wereldleiders wakker schudden. Zij moeten dringend maatregelen nemen om de klimaatopwarming te stoppen.
In België heeft “Sing for the Climate” zich reeds laten horen. Op 22 en 23 september zongen meer dan 80.000 mensen, op 26 oktober namen 700 scholen het heft in handen. 270.000 leerlingen gaven hun stem aan het klimaat.
Ik zelf heb meegezongen op 22 september met medestudenten van het kleuteronderwijs via afstand op de Katho te Tielt.

Heb je zin om ook (nog eens) te zingen:

Mens en natuur: Hoe groen ben ik?

Als ik me buig over de vraag hoe groen ik ben, denk ik in eerste instantie dat ik wel degelijk met de natuur begaan ben. De natuur ligt me nauw aan het hart en ik probeer op mijn manier zorg te dragen voor deze natuur.

Enkele voorbeelden:

-          De leasingwagen die ik op mijn werk gekozen heb is er één met lichte motor en lage
     CO2 uitstoot

-          Voor het doen van kleine boodschappen en om mijn zoon naar school te brengen 
     neem ik de fiets

-          Ik sorteer mijn afval zo goed mogelijk

-          Ik gebruik een herbruikbare boodschappentas

-          Ik geef koekjes mee aan mijn zoon uit een groot pak en doe dit in een herbruikbare
     doos. Ook fruit en boterhammen geef ik mee in een herbruikbare doos.

-          Bij mijn verbouwingen is er rekening gehouden met het milieu: dubbel glas, isolatie,...

-          Met mijn eco-cheques, die ik gekregen heb op het werk, kocht ik een led-televisie

-          Ik verzamel mijn lege batterijen in de “bebat-zakjes”

Maar na het lezen van het interview met Vicky De Meyere (antropologe/politicologe en samen met haar echtgenoot Peter Tom Jones, auteur van Terra Reversa) ben ik tot de conclusie gekomen dat het beter kan. In dit interview gaat het over voeding en ecologisch leven. In het interview staat dat de vier belangrijkste terreinen waarop we vooruitgang moeten boeken zijn: mobiliteit, wonen/verbouwen, voeding en toerisme. Voor voeding en toerisme staan we nog bijna nergens en dat merk ik ook bij mezelf.

De Belgische bevolking kan onderverdeeld worden in vier groepen:

1 Gelaten ontkenner: 31% wil niet en doet niet. Ze geloven niet dat hun gedrag invloed kan uitoefenen op het milieu.

2 Onschuldige wachter: 26% wil niet maar doet wel. Ze zijn goed op de hoogte maar minst van allemaal bereid om een inspanning te doen.

3 Geremde hopers: 23% wil wel maar doet niet. Ze vinden milieu belangrijk en zijn bereid om een inspanning  te doen maar dat weerspiegelt zich niet in hun gedrag.

4 Groene doeners: 20% wil en doet. Ze vinden milieu belangrijk en zijn bereid om een inspanning te doen.

Wat mobiliteit en wonen/verbouwen betreft denk ik een “groene doener” te zijn.

Wat voeding en toerisme betreft denk ik dat ik een “geremde hoper” ben. Hier ga ik zeker verandering in brengen.

Mens en zingeving: Kindergebedje

Elke avond, wanneer ik mijn zoon in bed stop, zeggen we samen volgend gebedje:

Lieve Jezus
Ik ben zo moe
Straks doe ik mijn oogjes toe
Dank U goede lieve Heer,
voor elke dag steeds weer en weer.

Mens en zingeving: Getuigenissen "Wereldjongerendagen in Madrid"

Ter info:
De Wereldjongerendagen (WJD) zijn internationale bijeenkomsten die door de Katholieke Kerk worden georganiseerd. Inmiddels worden ze door honderdduizenden, voornamelijk jonge katholieke gelovigen bijgewoond.
In 1984 werden de Wereldjongerendagen in het leven geroepen door Paus Johannes Paulus II om een hart onder de riem te steken van de jonge gelovigen en als een belangrijk onderdeel van de evangelisatie. De Wereldjongerendagen brengen vooral jongeren tussen de 16 en 35 bijeen om na te denken over de rol van God in het hedendaagse leven.
Om de 3 jaar worden de WJD internationaal georganiseerd. Om beurt een Europees land en dan een land van een ander continent. Elk jaar wordt er ook een wereldjongerendag georganiseerd. Dit kan per bisdom zijn, maar ook per land of regio.

De getuigenissen over de Wereldjongerendagen spreken mij enorm aan omwille van mijn geloof. Bij het kijken naar reportage van Freek Braeckman in Koppen kriebelde het om zelf deel te nemen aan deze dagen. Wie weet komt het er wel van. Volgend jaar is het in Rio de Janeiro.
Enkele zaken die ik heb onthouden uit de reportage:

-         Een jongere zegt: “Omdat er niet veel mensen in de kerk aanwezig zijn zwakt het geloof af.

              Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Mijn geloof hangt niet af van anderen

-         Een jongere zegt: “De mooiste Bijbel van God is de natuur zelf

              Al wat God schept en geschapen heeft is mooi. Ik ga akkoord.

-         Een jongere zegt: “Beleven van het geloof met zoveel jongeren (500.000) heeft een machtig  gevoel want we zijn hier met zovelen die in Jezus geloven.
Hier kan ik echt wel inkomen. Ik denk zelfs dat het je in een zekere euforie brengt en dat je er enorm veel energie uithaalt.

-         Een jongere zegt: De zaken die de afgelopen jaren negatief in de kerk gebeurd zijn doen mij  niet twijfelen aan mijn geloof. Ik vind het erg wat er gebeurd is maar geloven is iets anders.   Tenslotte gaat het over een instituut en een instituut is niet 1 individu.

 Volledig eens

 

-          Slecht 5% van de mensen gaat nog naar de zondagsmis.

             En daar ben ik er één van…