De mens voelt zich de koning van de natuur want hij is in het de meest ontwikkelde diersoort van de natuur. Hij kan zich aanpassen aan allerlei omstandigheden (temperatuur, omgeving,…).Door zijn verstand is de mens in staat de natuur te gebruiken naar eigen inzicht en verlangen. Hij oogst planten die hij nodig heeft, kweekt dieren die voor hem nuttig zijn. Hij bouwt windmolens die voor energie zorgen, hij gebruikt watervallen voor elektriciteit, hij bewerkt hout en steen,…
Maar door het toenemend aantal mensen, de economische ontwikkeling en de steeds grotere consumptiedrang van de mens, put hij ook de natuurlijke rijkdommen verder uit. De fossiele brandstoffen raken onherroepelijk op. Bovendien vervuilt de mens de natuur door de neveneffecten van economische ontwikkeling en consumptie. Het zelfreinigend vermogen van aarde, water en lucht volstaan niet meer om alle afval van de mens te verwerken.
De mens heerst over planten en dieren die hij gebruikt en steeds meer ook misbruikt. Het wordt echter hoog tijd dat de mens beseft dat hij ook zorg moet dragen voor de natuur die hij beheerst. Klimaatopwarming, vervuiling, nieuwe ziektes, het zijn allemaal getuigen van het feit dat de mens zich aan de natuur vergrijpt.
Indien wij allemaal op dezelfde manier blijven verder leven, en verder consumeren, bestaat de kans dat de natuur uit zelfbehoud de mens verwijdert. Men mag nooit vergeten dat, als de geschiedenis van de wereld een dag zou zijn, er pas van mensen sprake is sinds één minuut voor middernacht.
De aarde heeft in het verleden al vaak bewezen dat ze schadelijke elementen kan overleven. Als de mens niet snel overgaat tot diepgaand natuurbehoud, vrees ik dat de natuurkrachten de mens zelf zullen uitschakelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten